"Koning der kermiscoureurs werd Fred Hamerlinck genoemd. Don Fredo was zijn bijnaam en dat is de naam van het boek van auteur Stefaan Van Laere. Een boek over een Belgisch wielrenner van voor de tweede wereldoorlog. Geboren in Assenede in 1905 en al snel verhuisd naar de Gentse deelgemeente Wondelgem waar hij de rest van zijn leven zou blijven wonen. Hamerlinck was een zeer begaafd coureur en Koning der kermiscoureurs was misschien wel waar maar als je ritten in de Tour wint en wedstrijden van meer dan 300 km (!) dan ben je toch iets meer als kermiscoureur. Er moet wel worden gezegd dat de kermiskoersen van voor de oorlog een andere betekenis hadden als tegenwoordig. Vroeger werd daar het grote geld verdiend en stonden alle wereldtoppers aan de start. Het winnen van sommige kermiskoersen stond gelijk aan het winnen van een klassieker die toen veel minder werden gequoteerd.  Dat er groot geld werd verdiend blijkt wel uit dit voorbeeld.  In 1929 werd de Grote Wolberprijs verreden, een van de grootste klassiekers uit die tijd.

Een winnaar

Hamerlinck won er na een fantastische wedstrijd, de eerste prijs was 40.000 frank, genoeg om er direct een huis van te kopen in Wondelgem!  Hamerlinck was een echt fenomeen, hij won wedstrijden op kasseien, kermiskoersen, bergop en in de winter op de piste, een echte alleskunner. Vanaf zijn juniorentijd was Hamerlinck een echte winnaar die niets moest hebben van knechtenwerk of het helpen van anderen.

Hij liet zich ook door niemand de les lezen, sportbestuurders waren ook niet veilig voor zijn scherpe tong. In 1927, net een jaar prof, reed Hamerlinck in de Circuit du Midi een koers in het hooggebergte, hij moest wachten op de grote Lucien Buysse maar die kwam geen poot meer vooruit waardoor Hamerlinck zijn eerste grote internationale zege misliep. Dat was de laatste keer dat Hamerlinck voor knecht speelde of , zoals hij ’s avonds tegen zijn ploegmaats zei “Morgen wacht ik op niemand meer! Ze kunnen allemaal mijn botten kussen! Piérard (zijn ploegleider) mag nog 10 keer zeggen dat ik moet stoppen of wachten, ik zal me van de kromme haas gebaren. Hij kan de tyfus krijgen voor mijn part” Even geen Don Fredo dus!

Don Fredo

Kapotte rug
Hamerlinck had een vrij korte carrière, wat niet gek was want hij stopte nooit, zowel in de zomer als in de winter ging hij gewoon door, jaar in, jaar uit en dat wreekt zich lichamelijk. Door een zware rugblessure moest hij in 1935 noodgedwongen stoppen, pas 30 jaar oud. Wel prijken op zijn zegelijst meer dan 400 overwinningen! Na zijn carrière baatte hij met succes het café Don Fredo uit in Wondelgem, het café bestaat nog steeds en dit boek werd er aan de pers voorgesteld.

Hamerlinck overleed nog onverwachts aan een hartaanval (hij had sinds acht jaar een pacemaker maar jaarlijkse controle vond hij zinloos “het gaat toch alleen maar over de koers…”)  op 19 juli 1993. Het is een vlot geschreven boek met heel veel foto’s die een boek als dit meer dan de moeite waard maken. De vele anekdotes geven een goed beeld van die tijd waarin koersen enorm populair was en Hamerlinck was daarin een van de grootste. Weer een ideaal boek om met Kerst cadeau te geven."

Informatie
Titel: Don Fredo
Subtitel: Fred Hamerlinck
Auteur: Stefaan Van Laere
Uitgever: Uitgeverij Partizaan
ISBN nummer: 978 94 9200 710 0
Pagina’s: 184
Omslag: gebonden
Afmeting: 255 x 180 x 13 mm
Prijs: € 25.00
Verkrijgbaar bij: http://www.partizaan.be/boeken/don-fredo.-fred-hamerlinck.html

House of Cycling oordeel 7.5/10 

Jan Nak